FILMOWE TOP 3: Mężczyźni, którzy dodadzą Ci siły
Czy masz w swoim otoczeniu osobę, która mimo wielkiego talentu i sprzyjających okoliczności, nie odniosła spodziewanego sukcesu? Być może sam/sama zastanawiasz się, czemu nie jesteś tam, gdzie Kaśka, czy Bartek, którzy mimo swoich średnich zdolności, zajmują teraz eksponowane stanowiska lub wydają kolejną książkę?
Otóż odpowiedź jest najczęściej jedna i ta sama – to czym dysponowali ludzie, którzy osiągnęli swój cel, to wytrwałość, upór i konsekwencja w działaniu.
Wytrwałość to jedna z najważniejszych i najbardziej niedocenianych cech. To od niej zależy nasze poczucie szczęścia i zadowolenia w życiu. Ona sprawia, że docieramy na szczyt, opierając się przeciwnościom i pokonując kolejne bariery na swojej drodze. Wytrwałość ma więc znacznie większy wpływ na nasze życie niż talent, środowisko, czy wrodzona inteligencja.
Jak ją osiągnąć? Być może inspiracją będą dla ciebie bohaterowie niżej opisanych filmów. Choć pochodzą z różnych światów, są w innej sytuacji życiowej i finansowej, łączy ich jedna wspólna cecha – konsekwencja w dążeniu do celu i niepoddawanie się trudnym okolicznościom.
W pogoni za szczęściem (2006)
Scenariusz filmu oparty jest na autentycznych wydarzeniach i opowiada o życiu autora powieści – Christophera Gardnera. Tytuł filmu nawiązuje do zapisu w amerykańskiej konstytucji, który mówi, że każdy człowiek ma prawo do życia, wolności, własności oraz prawo do poszukiwania szczęścia (a nie prawo do szczęścia). W przypadku bohatera owe poszukiwanie zmienia się momentami w prawdziwą pogoń. Poznajemy go w momencie, gdy doświadcza życiowego koszmaru i musi o siebie zawalczyć.
Film przedstawia historię inteligentnego oraz utalentowanego człowieka, który z początku zarabia na życie sprzedając wyposażenie medyczne. Jego pięcioletni syn chodzi do podrzędnego przedszkola, a żona jest zmęczona pracą na dwie zmiany w pralni. Państwo Gardnerowie zalegają z czynszem, ale mężczyzna stara się konsekwentnie robić swoje i patrzeć w przyszłość z optymizmem. Tego samego nie można jednak powiedzieć o Lindzie, która decyduje się opuścić rodzinę. Łańcuch zdarzeń sprawia, że 30-letni Chris (Will Smith) zostaje samotnym ojcem. Pozbawiony domu, żyje odtąd w łazience na stacji kolejowej w San Francisco. Mimo przeciwności losu zabiega o posadę w biurze maklerskim i jak już się domyślasz – otrzymuje ją.
Co jest kluczem do jego sukcesu? Nie opuszcza bezradnie rąk tylko zaciska pięści i z uporem wartym zazdrości walczy o swoje marzenia. Chris wyznaje zasadę, którą przekazuje też synowi: „Nie daj sobie nigdy wmówić, że czegoś nie potrafisz. (…) Masz jakieś marzenie – spełnij je. Ludzie mówią, że się nie da, kiedy sami czegoś nie potrafią. Chcesz czegoś, to walcz.”
Nietykalni (2011)
Sparaliżowany Phillippe (François Cluzet), będący jednocześnie majętnym człowiekiem chce zatrudnić człowieka do pomocy w codziennych czynnościach. Wybór nie jest prosty, głównie z powodu wysokich oczekiwania, jakie stawia. I tu pojawia się Driss (Omar Sy) – czarnoskóry imigrant z Senegalu, wychowany na paryskich przedmieściach, który właśnie wyszedł z więzienia. Chłopak pochodzący z uboższych sfer nie zachowuje się tak jak inni. Przypomina raczej nieokrzesanego luzaka, który z całą pewnością nie roztkliwia się nad losem kalekiego Phillippe’a. Mamy więc zderzenie dwóch pozornie nieprzystających do siebie światów, konflikt charakterów, wzruszenie, a w efekcie – przyjaźń ponad podziałami. To film pełen pozytywnej energii, który pokazuje, jak odnaleźć szczęście i radość w codziennym życiu. „Nietykalni” to dający dystans dramat, który pokazuje, jak śmiech (nawet jeśli przez łzy) daje siłę, by mierzyć się z losem.
Whiplash (2014)
Młodego adepta sztuki gry na perkusji, Andrew Neymana (Miles Teller), czeka prawdziwa droga przez piekło. W roli zła wcielonego: profesor Fletcher (J.K. Simmons). Krzyki, wyzwiska, poniżanie, rękoczyny, a także… przymilanie się i klepanie po plecach – to tylko część repertuaru jego zachowań. Obserwujemy w jaki sposób motywacja negatywna, czyli oparta na karze, sankcjach, pokazywaniu swojej wyższości w relacji, może wpłynąć na osiąganie wyników. Niestety, ceną jest często wypalenie zawodowe i psychologiczne. Widz dowiaduje się, że profesjonalna gra na perkusji to nie tylko pot, łzy, krew z pokaleczonych dłoni i drzazgi z połamanych pałeczek. To przede wszystkim ból urażonej dumy oraz nerwy skołatane przez emocjonalną manipulację. Jazz to nie przelewki – myślimy, przyglądając się zmaganiom Andrew, a nawet scenografii (w jednym z kadrów na plakacie widnieje humorystyczna sentencja: „Kto nie ma talentu, kończy w kapeli rockowej.”). Czego jeszcze możemy się dowiedzieć? Jak pokonywać siebie i innych, szukać oraz przekraczać granice, jeśli tego potrzebujemy.
Czynnikiem, który pozwolił naszym bohaterom zachować wytrwałość jest samokontrola.
Roy Baumeister, amerykański psycholog społeczny, uważa, że samokontrola działa jak mięsień – można ją trenować. Jak to zrobić?
Po pierwsze skupić się na długoterminowych celach, które pozwolą nam zapomnieć o chwilowych korzyściach (pamiętacie test pianki marshmallow?). Po drugie zapewnić naszym mięśniom samokontroli odpoczynek – pamiętać o zdrowym odżywianiu i wysypianiu się. Po trzecie, codziennie starać się wykonywać jedną, niewielką czynność, o której zapominamy, na przykład siedzenie prosto, czy unikanie w wypowiedzi wtrąceń typu yyy lub tak jakby. Zmiana w codziennych nawykach, długoterminowo wzmacnia dyscyplinę również w innych, ważnych dla nas dziedzinach życia.
A co pomaga tobie w byciu wytrwałym?